wtorek, 31 marca 2009

Jaką mamy wodę cd.

No kolejny test. Sprawdzaliśmy czy w wodzie nie ma za dużo azotanów(III i V), fosforanów.
Na początku testu przygotowaliśmy w probówkach wodę akwariową (czystą i brudną), wodę deszczówkę ,wodę mineralną i wodę ze studni, a następnie rozpoczęliśmy test.Do każdej z probówek dodaliśmy po 3 krople NO3 i po kilka mikro łyżeczek PO4, NO2 i NH4. Następnie dobrze wymieszaliśmy wszystkie probówki i porównaliśmy z testerami. A oto nasze wyniki:





A tak wyglądała nasza praca:









(ostatnie zdjęcie to nasza wlasna zabawa)

Stopy procentowe ;-)

wtorek, 24 marca 2009

Jaką mamy wodę



Na dzisiejszym spotkaniu sprawdzaliśmy twardość różnych próbek wody. Dana ta jest bardzo istotna w naszym życiu codziennym, ale może zacznijmy od odpowiedzi na zasadnicze pytanie: co to jest woda twarda?

Woda twarda to woda która zawiera niewielkie ilości soli (jonów) wapnia lub magnezu, a także czasami żelaza. Sole wymienionych metali występują w wodzie, która przepływa przez miejsca zawierające sole tych metali w podłożu.



Występują dwa zasadnicze rodzaje twardości wody:
a) twardość przemijająca - można ją usunąć poprzez gotowanie wody lub w sposób chemiczny za pomocą wodorotlenku wapnia (wapna gaszonego) lub mydła toaletowego.

b) twardość trwała - jest wynikiem obecności w wodzie siarczanu (VI) wapnia [CaSO4] pochodzącego z podłoża gipsowego. Twardości trwałej nie można usunąć podczas gotowania wody. Usuwa się ją na drodze reakcji chemicznej dodając do wody węglan sodu (sodę kalcynowaną).


Wracając do naszych badań. Za pomocą odpowiednich wskaźników sprawdziliśmy twardość kilku rodzai wód. Oto nasze wyniki:


A oto jak wyglądały nasze badania:

Aquatest GH-KH służy do oznaczania twardości ogólnej (GH) i węglanowej (KH) wody z dokładnością 1 stopnia niemieckiego (°n). Metoda oznaczania w obydwu testach polegana kroplowym dodawaniu odczynnika (z dokładnym liczeniem kropli) do odmierzonej próbki wody. Koniec reakcji wskazuje zmiana barwy określona w załączonym wzorcu.

1. Mierzenie stopnia GH w wodzie.

Do każdej próbki wody dodawaliśmy kropelkami odczynnik sprawdzający poziom GH. Ilość kropelek, które zostały wlane do momentu zabarwienia się wody na zielono oznacza poziom GH.



2. Mierzenie stopnia KH w wodzie.

Stopień zawartości KH oznaczyliśmy dodając do wody kropelki odczynnika, aż do momentu, kiedy woda zmieniła kolor na żółty.



wtorek, 17 marca 2009

Ósme spotkanie z przedsiębiorczości





Temat był następujący czyli inflacja.

Inflacja – zjawisko monetarne wywołane szybszym przyrostem ilości pieniądza niż produkcji (obniżanie się siły nabywczej pieniądza). Konsekwencją tego jest, że na rynku obserwowany jest długotrwały wzrost średniego poziomu cen określonego tak zwanym koszykiem dóbr. W praktyce inflacja na rynku konsumpcyjnym jest inna niż inflacja na rynku zaopatrzeniowym i nieco inaczej wpływa na kondycję gospodarki. Przeciwieństwem inflacji jest deflacja.
Korzystnym efektem niewielkiej inflacji może być ułatwienie renegocjacji realnej wartości niektórych cen oraz płac (zobacz też iluzja pieniądza). Inflacja często stosowana jest przez rządy państw do finansowania budżetu, dzięki wykorzystaniu zjawiska tzw. pułapki inflacyjnej.


Przyczyny inflacji


-nadmierna emisja pieniędzy (możliwa tylko w systemie pieniądza dekretowego)
nieproporcjonalna do wzrostu gospodarczego, prowadzona poprzez 1. dodruk banknotów niemających pokrycia, 2. oprocentowanie pieniędzy 3. działalność kredytową banków komercyjnych (tzw. "bankowa kreacja pieniądza").
-niespodziewany i gwałtowny wzrost kosztów produkcyjnych (np. surowców energetycznych), który prowadzi do ograniczenia zagregowanej podaży
-wzrost zagregowanego popytu w gospodarce
-niezrównoważony budżet państwa (wydatki z budżetu przewyższają wpływy)
-przeinwestowanie gospodarki (nadmierne rozwinięcie procesu inwestycyjnego finansowanego przez państwo)
-ingerencja państwa w politykę emisyjną Banku Centralnego, co prowadzi w rezultacie do nadmiernej ilości pieniądza.
-wadliwa struktura gospodarki
-import inflacji (wraz ze wzrostem cen artykułów importowanych przez dany kraj następuje wzrost kosztów produkcji, a co za tym idzie wzrost cen)
-długookresowe dodatnie saldo bilansu handlowego (nadwyżka eksportu nad importem)
-monopolizacja gospodarki (monopoliści wzrost kosztów produkcji mogą przenosić na cenę)


Rodzaje inflacji:


pełzająca – nie przekracza 5% rocznie,
Inflacja umiarkowana(krocząca) – oscyluje w granicach 5-10% rocznie,
megainflacja – 15–50% rocznie
galopująca – wzrost cen od kilkudziesięciu do ok. 100% w skali rocznej,
hiperinflacja – roczny wzrost cen o ok. 100% lub więcej.

NASZA KARYKATURA

Występują :
Michał - Muzułmanin
Kuba - Assasin
Sylwia - Szeryf
Mateusz - Małpa

Z Aśką dalej nie udało nam się zrobić zdjęcia. Ale nie martwcie się nadrobimy te zaległości.

wtorek, 10 marca 2009

Drugie spotkanie o skrobii

Na dzisiejszym spotkaniu robiliśmy doświadczenia dotyczące skrobii. Zadaliśmy sobie pytanie : Czy w mące ziemniaczanej, płatkach owsianych i ziemniaku znajduje się skrobia. Jeśli w tych rzeczach znajduje się skrobia, to po nalaniu na nich jodyny powinno nam się to zabarwić na czarno. Wieć musieliśmy przeprowadzić doświadczenie, żeby się o tym przekonać. Pipetą nałożyliśmy na ziemniaka, płatki i mąkę jodynę. Powinno nam się po krótkim czasie zabarwić na czarno. I tak się stało!!! Ziemniak, płatki owsiane oraz mąka ziemniaczana zabarwiły się na czarno. Dzięki temu moglismy wyciągnąć wnioski :
WNIOSKI: Ziemniaki. płatki owsiane oraz mąka ziemniaczana zawierają skrobie.
Przeprowadziliśmy jeszcze jedno doświadczenie , chcieliśmy sprawdzić czy w liściach również znajduje się skrobia więc rozkroiliśmy liścia i nalaliśmy tam jodyny. Nasz wniosek wyglądał następująco :
WNIOSEK : W liściach znajduje się skrobia !!!!


Ale byliśmy ciekawi jeszcze jednej rzeczy. Czy w kartce papieru znajduje się skrobia. Jak się okazało nie znajduje się.




(nabieranie jodyny w pipetę, a później nalanie jej na ziemniaka)

Wykrywanie skrobi w płatkach owsianych.



(płatki owsiane po nalaniu na nich jodyny)

Wykrywanie skrobi w mące ziemniaczanej z wodą.



(mąka ziemniaczna z wodą po nalaniu na nią jodyny)





(liście po przekrojeniu i nalaniu na nich jodyny)





(kartka po nalaniu na nią jodyny, a tak dla wyjaśnienia : kartka w jednym miejscu jest czarna, ponieważ obsmarowaliśmy ją ziemniakiem)





(a na samym końcu spotkania była zabawa ;-D)



No i już kolejne spotkanie ;] Widzieliście jak ten czas leci.



Stopy procentowe ;-)

czwartek, 5 marca 2009

Siódme spotkanie z przedsiębiorczości

Już siódme spotkanie ;). Fajnie co nie ;]. No więc tak. Temat to BEZROBOCIE. Na początek dla zrozumienia:
Osoba bezrobotna to osoba, która nie pracuję, ale poszukuje zatrudnienia. (napisane jest to najprostszym językiem).
A czym różni się osoba bezrobotna od osoby biernej zawodowo. Otóż osoba bierna zawodowo rezygnuje z pracy z własnej inicjatywy (np. rezygnuje z pracy by zająć się domem, aby studiować).

Ale w ogóle co to jest bezrobocie?
Bezrobocie jest zjawiskiem społecznym polegającym na tym, że część ludzi zdolnych do pracy i deklarujących chęć jej podjęcia nie znajduje faktycznego zatrudnienia z różnych powodów.

Stopę bezrobocia liczy się za pomocą równania :
STOPA BEZROBOCIA = (ludzie bezrobotni*100%)/zasoby pracy (stopa bezrobocia równa się ludzie bezrobotni razy 100% i to co wyjdzie podzielić na zasoby pracy).
Po wytłumaczeniu sobie tych wszystkich "skombinowanych" definicji, zrobiliśmy zadania obliczające stopę bezrobocia.

Następnym etapem zajęć było wypisanie sobie rodzai bezrobocia i wytłumaczenia ich sobie.
Rodzaje bezrobocia :
-b. strukturalne;
-b. technologiczne;
-b. koniunkturalne;
-b. frykcyjne;
-b. sezonowe.

Na sam koniec zajęć wypisaliśmy sobie miejsca w których można znaleźć informacje o szukanej pracy. Są to np. gazeta o pracy, urząd pracy, targi pracy, sekretariat firmy, itp.

No i kolejne zajęcia za nami.

Stopy procentowe ;-)

wtorek, 3 marca 2009

Pierwsze spotkanie o skrobii


Podczas dzisiejszego spotkania szukaliśmy róznych informacji i ciekawostek o skrobii, a następnie pisaliśmy o nich krótkie notatki.


Skrobia należy do cukrów złożonych (wielocukrów). Czysta skrobia jest białą, bezpostaciową (nie jest krystaliczna), amorficzną substancją bez smaku i zapachu, nierozpuszczalną w zimnej wodzie. Skrobia hydrolizuje wyłącznie na α-D-glukozę, lecz nie jest jednorodnym chemicznie związkiem – składa się w rzeczywistości z dwóch różnych polisacharydów:
nierozgałęzionej
amylozy łatwiej rozpuszczalnej w wodzie (ok. 20% naturalnej skrobi); jest wielocukrem – jej cząsteczki składają się z wielu reszt glukozowych połączonych ze sobą atomami tlenu.
rozgałęzionej
amylopektyny, nierozpuszczalnej w wodzie (ok. 80% naturalnej skrobi); rozgałęzienia powstają dzięki wiązaniom α-1,6-glikozydowym
Skrobia tworzy roztwory
koloidowe. Jednoprocentowy roztwór wodny skrobi jest używany do wykrywania jodu cząsteczkowego, z którym tworzy zabarwienie niebieskie w wyniku wiązania jodu przez amylozę.
W trakcie hydrolizy kwasowej skrobia rozpada się na coraz krótsze łańcuchy polisacharydowe tworząc kolejno:
amylo
dekstryny (barwiące się z I2 na niebiesko),
erytrodekstryny (barwiące się z I2 na czerwono),
achrodekstryny (niebarwiące się z I2) i
maltozę i glukozę.
Skrobię można wykryć za pomocą
jodyny lub płynu Lugola, który zawiera jod. Pod wpływem jodu skrobia przyjmuje niebiesko-fioletowe zabarwienie.
Skrobia jest najważniejszym polisacharydem zapasowym u
roślin, które magazynują go w owocach, nasionach, korzeniach w formie ziaren w liściach, bulwach, rdzeniu łodygi i kłączach. Szczególnie bogate w skrobię są ziarna zbóż i bulwy ziemniaka.
Odkłada się w komórkach roślin w postaci ziaren lub granulek, których wielkość i kształt są charakterystyczne dla poszczególnych
gatunków roślin. Ziarna skrobi mają średnicę 2-120 µm, zależnie od pochodzenia mają różne właściwości i wygląd. Rozróżnia się skrobię ziemniaczaną, pszenną, kukurydzianą itp.
Skrobia i niektóre jej pochodne (np.
estry, produkty degradacji, utlenienia i częściowej hydrolizy) mają zastosowanie w przemyśle włókienniczym, farmaceutycznym, kosmetycznym, papierniczym, tekstylnym oraz do produkcji klejów.
Stopy procentowe ;-)